შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების კონვენცია გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის საერთაშორისო უფლებათა საერთაშორისო ხელშეკრულებაა, რომელიც მიზნად ისახავს შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებებისა და ღირსების დაცვას. კონვენციის მხარეები ვალდებულნი არიან შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირების მიერ ადამიანის უფლებების სრული სარგებლობის ხელშეწყობა, დაცვა და უზრუნველყონ კანონით დადგენილი სრული თანასწორობა. კონვენცია გლობალური მოძრაობის ძირითადი კატალიზატორი გახდა, როგორც შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირების, როგორც საქველმოქმედო, სამედიცინო მკურნალობისა და სოციალური დაცვის ობიექტები, როგორც საზოგადოების სრულფასოვანი და თანაბარი წევრები, ადამიანის უფლებებით. ეს არის ერთადერთი ადამიანის უფლებათა დამცველი ინსტრუმენტი, რომელიც გამოირჩევა მდგრადი განვითარების განზომილებებით. კონვენცია იყო ოცდამეერთე საუკუნის პირველი ადამიანის უფლებათა ხელშეკრულება. ტექსტი გაეროს გენერალური ასამბლეის მიერ მიღებულ იქნა 2006 წლის 13 დეკემბერს და გაიხსნა ხელმოსაწერად 2007 წლის 30 მარტს. მე -20 მხარის მიერ რატიფიკაციის შემდეგ ძალაში შევიდა ძალაში 2008 წლის 3 მაისს. 2017 წლის ოქტომბრის მონაცემებით მას 160 ხელმომწერი 175 პარტია, რომელშიც შედის 172 სახელმწიფო და ევროკავშირი (რომელიც რატიფიცირდა 2010 წლის 23 დეკემბერს წევრი სახელმწიფოების მიერ დაკისრებული მოვალეობების შესახებ, გადაეცა ევროკავშირს). 2012 წლის დეკემბერში, შეერთებული შტატების სენატში ხმის მიცემის რიგით ორ მესამედ უმრავლესობას ექვსი ხმა დაეცა. კონვენცია აკვირდება შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების კომიტეტს. [გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის გენერალური ასამბლეა] |